Ourtigo-jauno
Lamium galeobdolon
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Lamier jaune, Ortie jaune.
Descripcioun :L'ourtigo-jauno dóu gènre Lamium, pamens coumuno en Éuroupo e en Franço, èi tras que raro au nostro, meme en mountagno. Trachis dins li blachiero umido e li fendasclo de lapié. Autramen es eisado de recounèisse emé si poulìdi flour jauno raiado de roujo. La subsp. presentado eici, ié dison montanum.
Usanço :La planto èi manjadisso cruso o cuecho, pamens soun óudour èi desagradivo (F. Couplan, op.cit. p. 360).
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lamium
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Blachiero
- Prado à rousèu
- Lapié
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Lamium galeobdolon (L.) L., 1759
Jounc-de-froumage
Juncus effusus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-toumo.
Noms en français : Jonc diffus, Jonc épars.
Descripcioun :Aquéu grand jounc trachis dins li palun, li mueio e li prado umido. Se recounèis majamen que li cambo, pleno, se roumpon eisa au contro dóu jouncas, Juncus inflexus. L'enflourejado es en ventau e li guèno di fueio soun bruno.
Usanço :Coume soun noum lou dis, aquéu jounc servié à passa tèms à estourri li froumage (TdF). Se fasié de clado emé li tijo mounte èron pausa li caiat.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Palun
- Mueio
- Prado umido
- Lono
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Juncus effusus L., 1753